ήταν το εφικτό όνειρο της αυτοκίνησης για πολλές οικογένειες
Ο γνωστός σε όλους "σκαραβαίος" είναι, αν όχι το πιο επιτυχημένο αυτοκίνητο, σίγουρα ανάμεσα στα πρώτα. Ξεκίνησε την παραγωγή του το 1938 και από τότε συνέχισε μέχρι πολύ πρόσφατα. Σε κάποιες χώρες μάλιστα συνέχισε μέχρι το 2003, το 1997 κυκλοφόρησε και το "New Beetle". Όμως, προτού γίνει μόδα και αποτελέσει διαχρονική αξία, ο Σκαραβαίος έκανε εφικτό το όνειρο της αυτοκίνησης για πολλές οικογένειες, και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού, οι οποίες δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν μεγαλύτερο όχημα. Παράλληλα, αποτέλεσε "δεύτερο αυτοκίνητο" για πολλές περισσότερες. Όλα ξεκίνησαν στα τέλη του καλοκαιριού του 1933, όταν ο Ferdinand Porsche βρέθηκε στο ξενοδοχείο Kaiserhof στο Βερολίνο για μια συνάντηση με τον δικτάτορα. Ο Πόρσε είχε εξαιρετική φήμη ως μηχανικός, έχοντας ήδη διατελέσει επικεφαλής στο τμήμα μηχανικών της Daimler-Benz. Ο Χίτλερ ανέλυσε στον Πόρσε τα σχέδιά του για ένα αυτοκίνητο. Θα έπρεπε να είναι μικρό, ίσως τεσσάρων θέσεων, με αξιόπιστη μηχανή, να καίει 40 μίλια ανά γαλόνι βενζίνης. Το 1933, ο Χίτλερ είχε περιγράψει ένα σύγχρονο Volkswagen! Η τιμή ήταν εξευτελιστική για τα τότε δεδομένα. Τα 1.000 μάρκα του 1933 αντιστοιχούσαν σε 250 $ στις ΗΠΑ. Ούτε ο Ford δεν μπορούσε να κατασκευάσει αυτοκίνητο τόσο φθηνά. Ήταν φανερό ότι ο Χίτλερ ήθελε ένα πάμφθηνο, ανθεκτικό αυτοκίνητο ως πολιτικό όχημα για να κερδίσει τους Γερμανούς, μετά το επιτυχημένο παράδειγμα του Μουσολίνι που τύγχανε ευρείας αποδοχής στην Ιταλία επειδή είχε πετύχει τα έγκαιρα δρομολόγια των τρένων. Μεταπολεμικά, ο Σκαραβαίος ξεπέρασε εύκολα το ναζιστικό του παρελθόν, άλλαξε το όνομά του σε Volkswagen και έως τα μέσα της δεκαετίας του '50 αποτελούσε ήδη το αυτοκίνητο με τις καλύτερες πωλήσεις στη Γερμανία και πιθανό σύμβολο του οικονομικού θαύματος της Δυτικής Γερμανίας (στα χέρια βέβαια ενός πανέξυπνου Βρετανού αξιοματικού του Ivan Hirst). Στη δεκαετία του '60, ο Σκαραβαίος είχε τεράστια επιτυχία στις ΗΠΑ, όπου το πρωτότυπο σχήμα του αλλά και η έλλειψη εγχώριου ανταγωνισμού, του εξασφάλισε την πρώτη θέση στις πωλήσεις μικρών ΙΧ καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας, με ιδιαίτερη αποδοχή από τη νεολαία ως σύμβολο επανάστασης και αντικομφορμισμού. Σήμερα ο παλιός καλός σκαραβαίος αποτελεί αντικείμενο συλλογής και ενασχόλησης μιας και είναι πάρα πολλοί αυτοί που ασχολούνται με την αναπαλαίωσή του και τον "αισθητικό πειραματισμό".
Via
Ο γνωστός σε όλους "σκαραβαίος" είναι, αν όχι το πιο επιτυχημένο αυτοκίνητο, σίγουρα ανάμεσα στα πρώτα. Ξεκίνησε την παραγωγή του το 1938 και από τότε συνέχισε μέχρι πολύ πρόσφατα. Σε κάποιες χώρες μάλιστα συνέχισε μέχρι το 2003, το 1997 κυκλοφόρησε και το "New Beetle". Όμως, προτού γίνει μόδα και αποτελέσει διαχρονική αξία, ο Σκαραβαίος έκανε εφικτό το όνειρο της αυτοκίνησης για πολλές οικογένειες, και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού, οι οποίες δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν μεγαλύτερο όχημα. Παράλληλα, αποτέλεσε "δεύτερο αυτοκίνητο" για πολλές περισσότερες. Όλα ξεκίνησαν στα τέλη του καλοκαιριού του 1933, όταν ο Ferdinand Porsche βρέθηκε στο ξενοδοχείο Kaiserhof στο Βερολίνο για μια συνάντηση με τον δικτάτορα. Ο Πόρσε είχε εξαιρετική φήμη ως μηχανικός, έχοντας ήδη διατελέσει επικεφαλής στο τμήμα μηχανικών της Daimler-Benz. Ο Χίτλερ ανέλυσε στον Πόρσε τα σχέδιά του για ένα αυτοκίνητο. Θα έπρεπε να είναι μικρό, ίσως τεσσάρων θέσεων, με αξιόπιστη μηχανή, να καίει 40 μίλια ανά γαλόνι βενζίνης. Το 1933, ο Χίτλερ είχε περιγράψει ένα σύγχρονο Volkswagen! Η τιμή ήταν εξευτελιστική για τα τότε δεδομένα. Τα 1.000 μάρκα του 1933 αντιστοιχούσαν σε 250 $ στις ΗΠΑ. Ούτε ο Ford δεν μπορούσε να κατασκευάσει αυτοκίνητο τόσο φθηνά. Ήταν φανερό ότι ο Χίτλερ ήθελε ένα πάμφθηνο, ανθεκτικό αυτοκίνητο ως πολιτικό όχημα για να κερδίσει τους Γερμανούς, μετά το επιτυχημένο παράδειγμα του Μουσολίνι που τύγχανε ευρείας αποδοχής στην Ιταλία επειδή είχε πετύχει τα έγκαιρα δρομολόγια των τρένων. Μεταπολεμικά, ο Σκαραβαίος ξεπέρασε εύκολα το ναζιστικό του παρελθόν, άλλαξε το όνομά του σε Volkswagen και έως τα μέσα της δεκαετίας του '50 αποτελούσε ήδη το αυτοκίνητο με τις καλύτερες πωλήσεις στη Γερμανία και πιθανό σύμβολο του οικονομικού θαύματος της Δυτικής Γερμανίας (στα χέρια βέβαια ενός πανέξυπνου Βρετανού αξιοματικού του Ivan Hirst). Στη δεκαετία του '60, ο Σκαραβαίος είχε τεράστια επιτυχία στις ΗΠΑ, όπου το πρωτότυπο σχήμα του αλλά και η έλλειψη εγχώριου ανταγωνισμού, του εξασφάλισε την πρώτη θέση στις πωλήσεις μικρών ΙΧ καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας, με ιδιαίτερη αποδοχή από τη νεολαία ως σύμβολο επανάστασης και αντικομφορμισμού. Σήμερα ο παλιός καλός σκαραβαίος αποτελεί αντικείμενο συλλογής και ενασχόλησης μιας και είναι πάρα πολλοί αυτοί που ασχολούνται με την αναπαλαίωσή του και τον "αισθητικό πειραματισμό".
Via