Μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανάλυση που δημοσιεύτηκε σήμερα στην
εφημερίδα «Τhe Bridge» και την υπογράφει::: μια πολύ γνωστή στην Αμερική
γεωπολιτική αναλύτρια, η Schuyler Moore, δείχνει την Σαουδική Αραβία ως
τον επόμενο στόχο για τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους.
Στο δημοσίευμά της, υποστηρίζει το προφανές: ότι μετά από την πίεση που
δέχονται από τις επιθέσεις των Αμερικανών και των Ρώσων (αλλά και των
συμμάχων τους) και την συνεχή υποχώρησή τους από εδάφη που κατείχαν σε
Συρία και Ιράκ τους τελευταίους μήνες, αναγκαστικά θα στραφούν προς την
Σαουδική Αραβία έτσι ώστε να διατηρήσουν έναν ζωτικό χώρο για την δράση
τους. Όπως γράφει η Moore, οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους αποτελείται κυρίως από ξένους στρατιώτες οι οποίοι έχουν ελάχιστη σχέση ή δεσμούς με τις
χώρες στις οποίες μάχονται. Έτσι η προοπτική της μετακόμισής τους σε μία άλλη χώρα πιο ασφαλή για τους ίδιους φαντάζει μία ενδιαφέρουσα
εναλλακτική. Και αυτή η χώρα δεν είναι άλλη από την Σαουδική Αραβία. Πρόκειται για μία χώρα η οποία έχει σημαντικά εσωτερικά προβλήματα, ενώ η κατάρευση του πετρελαίου αλλά και το ιστορικό αντιπαλότητας με τους
γείτονές τους, έχουν δημιουργήσει ένα πολύ αβέβαιο περιβάλλον για το
καθεστώς των Σαούντ. Η αναλύτρια υποστηρίζει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα
της Σαουδικής Αραβίας δεν είναι άλλο από την κατάσταση που αντιμετωπίζει στο εσωτερικό της και τα σημαντικά κοινωνικά της προβλήματα. Η χώρα έχει μία ιδιόμορφη δημογραφική συγκρότηση,
καθώς το ένα τρίτο
από τα 28 εκατομμύρια των κατοίκων της είναι μετανάστες, οι οποίοι
μάλιστα αποτελούν και πάνω από τα τρία τέταρτα του εργατικού προσωπικού
της χώρας. Ακόμα περισσότερο το 70% των κατοίκων είναι κάτω από 30 ετών, με την ανεργία σ' αυτή την ηλικία να φθάνει στο 30%. Η κατάσταση δυσχεραίνεται ακόμα περισσότερο καθώς όλοι ανεξαιρέτως ζουν
κάτω από την αυστηρή εφαρμογή της Σαρία και τους κανόνες που βάζουν οι
φανατικοί κληρικοί, στοιχεία που προκαλούν διαρκείς τριβές μεταξύ των
εθνικοτήτων που ζουν στην χώρα αλλά και ανάμεσα στους ντόπιους.
Ένα ακόμα στοιχείο είναι η αδυναμία του καθεστώτος να κάνει
εκσυγχρονιστικές αλλαγές, κάτι που δημιουργεί μεγάλες αναταράξεις μέσα
στον ίδιο τον οίκο των Σαούντ, και αφήνει πολλά περιθώρια για «πολιτική» δράση σε μία τρομοκρατική οργάνωση όπως το Ισλαμικό Κράτος να
εκμεταλλευτεί τα κενά και να δράσει ανενόχλητο μέσα στο έδαφος της
χώρας. Η κρίση του πετρελαίου προσθέτει έναν ακόμα παράγοντα αποσταθεροποίησης
του καθεστώτος. Ενώ παράλληλα αποτελεί το κατάλληλο «καύσιμο» για τους
απογοητευμένους νέους, οι οποίοι χάνουν πλέον και τον εύκολο πλουτισμό,
ώστε να στραφούν προς μία ισλαμιστική οργάνωση η οποία τους υπόσχεται
την αλλαγή των πάντων. Ένα ακόμα σημαντικό πρόβλημα της Σαουδικής Αραβίας είναι ότι τις
τελευταίες δεκαετίες έχει συνεργαστεί συχνά και πολύ στενά με τους
Δυτικούς (και ιδίως τις ΗΠΑ), έχοντας μάλιστα στο έδαφός της και αρκετές βάσεις των Αμερικανών.
Από την άλλη όμως υπάρχει «σιωπηρή» ενίσχυση των πιο
ριζοσπαστικοποιημένων ομάδων της χώρας, στέλνοντας πολεμιστές σε χώρες
όπως το Ιράκ, το Αφγανιστάν, η Τσετσενία. Αυτό έχει δημιουργήσει μία
πολύ περίεργη κατάσταση μέσα στην χώρα, που από την μια εμφανίζεται ως
σύμμαχος των Δυτικών, ενώ από την άλλη στο εσωτερικό της υπάρχουν
αρκετοί βετεράνοι τζιχαντιστές έτοιμοι να αναλάβουν δράση (όπως και
κάνουν σε αρκετές περιπτώσεις). Σύμφωνα με την Μoore η Σαουδική Αραβία είναι αυτή την στιγμή μία από τις μεγαλύτερες πηγές για μαχητές του Ισλαμικού Κράτους στην Συρία και το
Ιράκ, καθώς υπολογίζεται ότι πάνω από 2000 Σαουδάραβες δρουν στις
γραμμές του. Εκτός αυτού είναι και η χώρα με τους περισσότερους
υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στον
κόσμο, και ιδίως στο Twitter. H πρόσφατη ανάμειξη της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη προσθέτει έναν
ακόμα πονοκέφαλο στο καθεστώς, καθώς της στερεί πόρους αλλά και την
ένδειξη της καλής θέλησης να λυθούν τα προβλήματα της περιοχής,
αποτελώντας και αυτή με την σειρά της έναν παράγοντα αποσταθεροποίησης. Η συμφωνία του Ιράν για τα πηρυνικά φαίνεται στον υπόλοιπο κόσμο (και
ιδίως στους Άραβες) ως ήττα της Σαουδικής Αραβίας, και ένδειξη της
αδυναμίας της αλλά και της σουνιτικής κοινότητας εν γένει. Αντιδρώντας σε όλα αυτά το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας έχει ήδη
συλλάβει πάνω από 100 άτομα μέσα στο 2015 για σχέσεις με το Ισλαμικό
Κράτος. Αυτό από μόνο του όχι μόνο δεν λύνει κανένα πρόβλημα, αλλά
αντίθετα ενισχύει την έλξη που ασκεί το Ισλαμικό Κράτος στους νέους μέσα στην χώρα, η οποία μέσα στο πλαίσιο της έντονης αστάθειας σε πολιτικό
και κοινωνικό επίπεδο είναι σχεδόν βέβαια ότι θα αποτελέσει τον επόμενο
στόχο για την δράση του. Κάτι που θα δημιουργήσει ένα εντελώς νέο
περιβάλλον στην προσπάθεια για εξαφάνιση του Ισλαμικού Κράτους, η οποία
όπως όλα δείχνουν δεν θα είναι ούτε εύκολη ούτε και τόσο σύντομη όσο
αρχικά υπολογιζόταν.
Via
εφημερίδα «Τhe Bridge» και την υπογράφει::: μια πολύ γνωστή στην Αμερική
γεωπολιτική αναλύτρια, η Schuyler Moore, δείχνει την Σαουδική Αραβία ως
τον επόμενο στόχο για τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους.
Στο δημοσίευμά της, υποστηρίζει το προφανές: ότι μετά από την πίεση που
δέχονται από τις επιθέσεις των Αμερικανών και των Ρώσων (αλλά και των
συμμάχων τους) και την συνεχή υποχώρησή τους από εδάφη που κατείχαν σε
Συρία και Ιράκ τους τελευταίους μήνες, αναγκαστικά θα στραφούν προς την
Σαουδική Αραβία έτσι ώστε να διατηρήσουν έναν ζωτικό χώρο για την δράση
τους. Όπως γράφει η Moore, οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους αποτελείται κυρίως από ξένους στρατιώτες οι οποίοι έχουν ελάχιστη σχέση ή δεσμούς με τις
χώρες στις οποίες μάχονται. Έτσι η προοπτική της μετακόμισής τους σε μία άλλη χώρα πιο ασφαλή για τους ίδιους φαντάζει μία ενδιαφέρουσα
εναλλακτική. Και αυτή η χώρα δεν είναι άλλη από την Σαουδική Αραβία. Πρόκειται για μία χώρα η οποία έχει σημαντικά εσωτερικά προβλήματα, ενώ η κατάρευση του πετρελαίου αλλά και το ιστορικό αντιπαλότητας με τους
γείτονές τους, έχουν δημιουργήσει ένα πολύ αβέβαιο περιβάλλον για το
καθεστώς των Σαούντ. Η αναλύτρια υποστηρίζει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα
της Σαουδικής Αραβίας δεν είναι άλλο από την κατάσταση που αντιμετωπίζει στο εσωτερικό της και τα σημαντικά κοινωνικά της προβλήματα. Η χώρα έχει μία ιδιόμορφη δημογραφική συγκρότηση,
καθώς το ένα τρίτο
από τα 28 εκατομμύρια των κατοίκων της είναι μετανάστες, οι οποίοι
μάλιστα αποτελούν και πάνω από τα τρία τέταρτα του εργατικού προσωπικού
της χώρας. Ακόμα περισσότερο το 70% των κατοίκων είναι κάτω από 30 ετών, με την ανεργία σ' αυτή την ηλικία να φθάνει στο 30%. Η κατάσταση δυσχεραίνεται ακόμα περισσότερο καθώς όλοι ανεξαιρέτως ζουν
κάτω από την αυστηρή εφαρμογή της Σαρία και τους κανόνες που βάζουν οι
φανατικοί κληρικοί, στοιχεία που προκαλούν διαρκείς τριβές μεταξύ των
εθνικοτήτων που ζουν στην χώρα αλλά και ανάμεσα στους ντόπιους.
Ένα ακόμα στοιχείο είναι η αδυναμία του καθεστώτος να κάνει
εκσυγχρονιστικές αλλαγές, κάτι που δημιουργεί μεγάλες αναταράξεις μέσα
στον ίδιο τον οίκο των Σαούντ, και αφήνει πολλά περιθώρια για «πολιτική» δράση σε μία τρομοκρατική οργάνωση όπως το Ισλαμικό Κράτος να
εκμεταλλευτεί τα κενά και να δράσει ανενόχλητο μέσα στο έδαφος της
χώρας. Η κρίση του πετρελαίου προσθέτει έναν ακόμα παράγοντα αποσταθεροποίησης
του καθεστώτος. Ενώ παράλληλα αποτελεί το κατάλληλο «καύσιμο» για τους
απογοητευμένους νέους, οι οποίοι χάνουν πλέον και τον εύκολο πλουτισμό,
ώστε να στραφούν προς μία ισλαμιστική οργάνωση η οποία τους υπόσχεται
την αλλαγή των πάντων. Ένα ακόμα σημαντικό πρόβλημα της Σαουδικής Αραβίας είναι ότι τις
τελευταίες δεκαετίες έχει συνεργαστεί συχνά και πολύ στενά με τους
Δυτικούς (και ιδίως τις ΗΠΑ), έχοντας μάλιστα στο έδαφός της και αρκετές βάσεις των Αμερικανών.
Από την άλλη όμως υπάρχει «σιωπηρή» ενίσχυση των πιο
ριζοσπαστικοποιημένων ομάδων της χώρας, στέλνοντας πολεμιστές σε χώρες
όπως το Ιράκ, το Αφγανιστάν, η Τσετσενία. Αυτό έχει δημιουργήσει μία
πολύ περίεργη κατάσταση μέσα στην χώρα, που από την μια εμφανίζεται ως
σύμμαχος των Δυτικών, ενώ από την άλλη στο εσωτερικό της υπάρχουν
αρκετοί βετεράνοι τζιχαντιστές έτοιμοι να αναλάβουν δράση (όπως και
κάνουν σε αρκετές περιπτώσεις). Σύμφωνα με την Μoore η Σαουδική Αραβία είναι αυτή την στιγμή μία από τις μεγαλύτερες πηγές για μαχητές του Ισλαμικού Κράτους στην Συρία και το
Ιράκ, καθώς υπολογίζεται ότι πάνω από 2000 Σαουδάραβες δρουν στις
γραμμές του. Εκτός αυτού είναι και η χώρα με τους περισσότερους
υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στον
κόσμο, και ιδίως στο Twitter. H πρόσφατη ανάμειξη της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη προσθέτει έναν
ακόμα πονοκέφαλο στο καθεστώς, καθώς της στερεί πόρους αλλά και την
ένδειξη της καλής θέλησης να λυθούν τα προβλήματα της περιοχής,
αποτελώντας και αυτή με την σειρά της έναν παράγοντα αποσταθεροποίησης. Η συμφωνία του Ιράν για τα πηρυνικά φαίνεται στον υπόλοιπο κόσμο (και
ιδίως στους Άραβες) ως ήττα της Σαουδικής Αραβίας, και ένδειξη της
αδυναμίας της αλλά και της σουνιτικής κοινότητας εν γένει. Αντιδρώντας σε όλα αυτά το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας έχει ήδη
συλλάβει πάνω από 100 άτομα μέσα στο 2015 για σχέσεις με το Ισλαμικό
Κράτος. Αυτό από μόνο του όχι μόνο δεν λύνει κανένα πρόβλημα, αλλά
αντίθετα ενισχύει την έλξη που ασκεί το Ισλαμικό Κράτος στους νέους μέσα στην χώρα, η οποία μέσα στο πλαίσιο της έντονης αστάθειας σε πολιτικό
και κοινωνικό επίπεδο είναι σχεδόν βέβαια ότι θα αποτελέσει τον επόμενο
στόχο για την δράση του. Κάτι που θα δημιουργήσει ένα εντελώς νέο
περιβάλλον στην προσπάθεια για εξαφάνιση του Ισλαμικού Κράτους, η οποία
όπως όλα δείχνουν δεν θα είναι ούτε εύκολη ούτε και τόσο σύντομη όσο
αρχικά υπολογιζόταν.
Via