Αντεξαν μήνες και μήνες σε μια καθημερινότητα που δεν τη χωρά ο νους, σήμερα όμως, παραμονή της μεγάλης δίκης και μόνης αχτίδας για δικαίωση, η μέρα δεν περνάει. Για τους 35 μετανάστες από το Μπανγκλαντές, που στις 17 Απριλίου 2013 είχαν τραυματιστεί από τα πυρά των επιστατών του φραουλοχώραφου στη Μανωλάδα, γιατί απλώς διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα έξι μηνών, η προοπτική της δικαιοσύνης ήταν αυτό που τους κράτησε όρθιους τον τελευταίο χρόνο. Δεν είναι μόνο οι κρυφές και λιγότερο κρυφές απειλές που έχουν δεχτεί για να μην καταθέσουν. Κανείς τους δεν εργάστηκε όταν άνοιξε η νέα σεζόν της φράουλας στην περιοχή, οι παραγωγοί δεν ήθελαν να «μπλέξουν». Δακτυλοδειχτούμενοι στην κλειστή κοινωνία, εξακολουθούν να ζουν υπό συνθήκες που παραπέμπουν στον Μεσαίωνα στα γνωστά άθλια παραπήγματα από νάιλον – τίποτα δεν έχει αλλάξει στη Μανωλάδα. Φυσικά, ακόμα δεν έχουν εισπράξει τα χρήματά τους.Όπως αναφέρει η “Καθημερινή” ακόμα και η μετάβαση στην Πάτρα, προκειμένου να καταθέσουν στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο, ήταν ένα στοίχημα. Τα έξοδα έχουν συγκεντρωθεί με τη βοήθεια οργανώσεων, όπως το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες. Αναμένουν την απόφαση του δικαστηρίου με συγκρατημένη αισιοδοξία. Εάν τα εισπράξουν, τα λίγα χρήματα που τους αναλογούν θα είναι το εισιτήριό τους για το μέλλον.Μολονότι οι μετανάστες που δέχθηκαν επίθεση ήταν 120, δικογραφία σχηματίστηκε μόνο για τους 35 που είχαν χαρτί από το νοσοκομείο ότι τραυματίστηκαν από τους πυροβολισμούς (δεν ελήφθησαν καν καταθέσεις από τους υπόλοιπους, μολονότι ήταν αυτόπτες μάρτυρες του περιστατικού). Η βασική κατηγορία αφορά την εμπορία ανθρώπων, ενώ οι κατηγορούμενοι (ιδιοκτήτης και επιστάτες) βαρύνονται και με την κατηγορία της απόπειρας επικίνδυνης σωματικής βλάβης (ξεκίνησε ως απόπειρα ανθρωποκτονίας, αλλά άλλαξε στην πορεία). Σύμφωνα με το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, που θα παραστεί στη δίκη ως πολιτική αγωγή, πρόκειται για την πρώτη φορά που τίθεται ενώπιον της δικαιοσύνης υπόθεση μαζικού εργασιακού trafficking εκ μέρους παραγωγών και μεταπωλητών φράουλας, γεγονός που καθιστά τη διαδικασία εξαιρετικά κρίσιμη.«Η υπόθεση αφορά μία μείζονα παραβίαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, ένα ευρύτερο φαινόμενο, το οποίο καλύπτεται εδώ και χρόνια από ένα πέπλο σιωπής» αναφέρει το ΕΣΠ. «Οι περισσότεροι από τους εργάτες γης που δέχθηκαν την επίθεση διέμεναν και εργάζονταν στην Ελλάδα χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα, στο έλεος κυκλωμάτων εκμετάλλευσής τους και υπό συνθήκες που επιτρέπουν τον χαρακτηρισμό τους ως θύματα εμπορίας ανθρώπων». Ο χαρακτηρισμός κάποιου ως θύμα trafficking σηματοδοτεί και την παροχή προστασίας από τον κίνδυνο απέλασης. Ωστόσο έχει γίνει αποδεκτός από τις αρχές μόνο για τους 35 από τους εργάτες που τραυματίστηκαν από την επίθεση. Υπενθυμίζεται ότι δέσμευση της Πολιτείας το 2013, μετά τον σάλο που είχε προκληθεί, ήταν ότι όλοι οι μετανάστες-θύματα θα τύχουν προστασίας από το κράτος και ότι για κανέναν δεν θα κινηθεί διαδικασία απέλασης. Πληροφορίες αναφέρουν ότι τουλάχιστον ένας έχει ήδη απελαθεί.Πάντως, μήνυση έχουν καταθέσει και οι υπόλοιποι μετανάστες από το Μπανγκλαντές, η τύχη της οποίας παραμένει ακόμα άγνωστη.
Via
Via
Tags
ΕΙΔΗΣΕΙΣ