πληρώνει τον χρόνο ώστε να τρέχει όλο και πιο γρήγορα.
Η
κοινωνία του εύπεπτου, στην οποία ζούμε, επιτρέπει πολλά, εξαγοράζει
αρκετά, ενώ φαίνεται να πληρώνει τον χρόνο ώστε να τρέχει όλο και πιο
γρήγορα. Ως αθλητές ενός κακού ποιοτικά αθλήματος, κάνουμε ό,τι μπορούμε
για να προλάβουμε τα αδύνατα. Πληρωμένο φλερτ και συντροφικότητα, αφού
πρώτα περάσουμε μια βόλτα για “fast food”.
Η διατροφή μας περιλαμβάνει τον όρο του
γρήγορου, συμπεριλαμβανομένης της γνωστής φράσης “fast food”, ενώ η
διάρκεια του κολατσιού σε χώρους εργασίας δεν υπερβαίνει το όριο των 15
με 20 λεπτών.
Η εποχή του fast food
Η επιλογή των δώρων σε αγαπημένα μας
πρόσωπα, καθοδηγείται από τις εύκολες διαφημίσεις εμπορικών συμφερόντων,
τις οποίες συναντάμε στα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Ως εύκολη λύση,
αποφασίζουμε και πράττουμε γοργά, αγοράζοντας αυτό που είδαμε πιο πολύ
και πιο συχνά.
Η ανάγνωση ενός βιβλίου γίνεται βιαστικά
και σε μέρη αφιλόξενα προς μελέτη. Μία στάση λεωφορείου, θορυβώδεις
δρόμοι με επίμονα κορναρίσματα και φωνές, δεν ενδείκνονται για μία
ειλικρινή και καθαρή ανάγνωση.
Η απόλαυση, και ό,τι αυτή συνεπάγεται, φαίνεται πως τις μέρες μας είναι έννοια προς εξαφάνιση. Η πνευματική απόλαυση μειώνεται μέρα με
την μέρα και αυτό γίνεται ορατό από τις άδειες βιβλιοθήκες, τα κρύα
θέατρα που δεν τους περισσεύει κομπόδεμα για διαφήμιση, τις άδειες
αίθουσες εκθέσεων, και εν ολίγοις τις φτωχές μας γνώσεις περί τέχνης και
πολιτισμού.
Η ιστορία και η πολιτική βρίσκονται
μπερδεμένες κάπου στο μυαλό μας, και καταλήγουμε εν τέλει να μιλάμε για
την πολύ-φορεμένη έκφραση “πολιτικές παρόλες”.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι, όταν
τρεφόμαστε με… “διατροφικές παρόλες”, δεν υπάρχει διάθεση για σκέψη και
προβληματισμό, ώστε να προχωρήσουμε στο βήμα της κρίσης και της
ενασχόλησης με τα κοινά του τόπου.
Όταν δεν υπάρχει χρόνος για κάποιου
είδους τελετουργία για αυτό που πρόκειται να μπει στο στομάχι μας – και
δη στον οργανισμό μας, το πιο πιθανό είναι να μην υπάρχει και χρόνος για
πολιτικές συζητήσεις.
Αντίστοιχα, οι σαρκικές απολαύσεις
ανανεώνονται συνεχώς, με πολλά και διαφορετικά πρόσωπα να
αντικαθίστανται, κάνοντας τις σχέσεις ευκολοχώνευτες μαζί με τους
χωρισμούς τους.
Οι ρομαντικές σχέσεις με τα ρετρό
χειρόγραφα γράμματα, ίσως, ακόμη να υπάρχουν, και ευτυχώς που
επιβιώνουν, ωστόσο μάλλον η εξέλιξη της κοινωνίας, δείχνει να τις
απωθεί.
Το γρήγορο φλερτ
Κάπως έτσι, γοργά, καταλήγουμε να μιλάμε
για ανθρώπους προς ενοικίαση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, για άνδρες
προς ενοικίαση. Το lifestyle της εποχής είναι ταχύτατο και υιοθετείται
από γυναίκες με πολλές υποχρεώσεις.
Αν το φλερτ και ο γραφικός ρομαντισμός
απαιτούν χρόνο αλλά και κόπο, η εύκολη κοινωνία απαντά, προσφέροντας
αρσενικούς συνοδούς, με την ονομασία Cowboys4angels.
Ένα “δημιούργημα”, ή καλύτερα ιδέα, του
Garren James, η οποία ξεκίνησε να λειτουργεί το 2014, με σκοπό την
παροχή συντροφιάς σε γυναίκες που είναι γνωστές ως businesswoman.
Χάρη, λοιπόν, σε μία νέα υπηρεσία που
απευθύνεται ειδικά στις γυναίκες, δεν υπάρχει καμία ανάγκη για
προσπάθεια εύρεσης συντρόφου. Αγοραίος έρωτας ή πληρωμένο φλερτ; Το website Cowboys4angels,
διαθέτει άνδρες με σμιλεμένα κορμιά και γοητεία, σε περιοχές της Νέας
Υόρκης, του Λας Βέγκας, του Λος Άνζελες και άλλες, οι οποίοι δεν
πληρώνονται, βέβαια, για sex, αλλά για παρέα.
Η πληρωμή για εκπλήρωση σεξουαλικών
ορέξεων αποτελεί ποινικό αδίκημα, ωστόσο όπως δηλώνει ο Garren James σε
δημοσίευμα του The Daily Beast: “Αν αρχίσετε να τον φιλάτε ή συμβεί κάτι
ρομαντικό, τότε αυτό δεν είναι παραβίαση του νόμου”.
Κάπως έτσι, ακόμη μία άλλοτε “χρονοβόρα”
διαδικασία νικά τον χρόνο, αποδεικνύοντας ότι η κοινωνία μας, θέλοντας ή
μη, έχει μπει σε ρουκέτα εκμηδένισης των πάντων.
Το μόνο θετικό, σε αυτή την περίπτωση,
είναι ότι, ίσως, σπάει το ταμπού της ντροπής ή ο μύθος που θέλει τη
γυναίκα να χρειάζεται κάποιο είδος εγκεφαλικού παιχνιδιού, πρωτού
προχωρήσει στη συνεύρεση με το αρσενικό. Η σαρκική απόλαυση είναι
βιολογική ανάγκη όπως ισχύει και στη περίπτωση των ανδρών.
Βέβαια, με το συγκεκριμένο γεγονός, αυτό
που μπορούμε να κάνουμε είναι ενδεχομένως να γελάσουμε και να το
πάρουμε ως αστείο. Tουλάχιστον, εδώ, υπάρχει μία μορφή νόμου που το
διέπει.
Η διαστροφή των πραγμάτων
Το sex επί πληρωμή ή αλλιώς πορνεία, από
την άλλη πλευρά, συχνάζει σε πολλά σκοτεινά στενά της πόλης, της δικής
μας χώρας, καθοδηγούμενη από αλύγιστα κυκλώματα και υπηρετούμενη από
ανίσχυρα πλάσματα.
Για να γίνουμε συγκεκριμένοι, το κόκκινο
φωτάκι στο 6ο Διαμέρισμα της Αττικής, ίσως, είναι το μόνο φως που
ανάβει για τους κατοίκους.
Σύμφωνα με έκθεση που εκπονήθηκε από
κοινού από τον Τομέα Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, το
Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών και τον Συνήγορο του Πολίτη, η πορνεία
τα χρόνια της κρίσης αυξήθηκε κατά 1.500%. Ενώ, σύμφωνα με έρευνα του
ΚΕΘΕΑ, 6 στις 10 γυναίκες που εκδίδονται, το κάνουν για να εξασφαλίσουν
τη δόση τους. Είναι και αυτή η εποχή της γενικευμένης
διαστροφής, που δεν ξέρουμε από πού να το πιάσουμε και πού να το
αφήσουμε. Παράνομη πορνεία, σωματεμπορία, website παροχής συντρόφων, οι
escorts και οι πόρνες πολιτελείας, λεξιπλασίες και “θέσεις εργασίας” με
άλλο όνομα, αλλά κοινό παρανομαστή.
Είναι και αυτή η εποχή του γρήγορου,
του”fast food” που τρώμε ό,τι βρίσκουμε και δεν μπορούμε να διακρίνουμε
την εργασία από τον εξαναγκασμό, και την επιλογή από την ανάγκη.
Ίσως με όρους πώλησης και προσφοράς, η
πορνεία να αποτελεί επάγγελμα, αλλά οι υποθετικές προτάσεις δεν χωράν σε
έναν κόσμο άκρατου ρεαλισμού. Ίσως σε μία ιδανική κοινωνία, που το
επάγγελμα της πορνείας είναι επιλογή, να μην θίγονται προβλήματα ηθικής
και ψυχολογίας.
Μέχρι στιγμής, το “ίσως” μας περισσεύει και αυτή η μπίζνα δεν μπορεί να αποτελεί τίποτε άλλο από μία κερδοφόρα επιχείρηση.
Η πορνεία δεν αποτελεί αδίκημα σύμφωνα
με το ελληνικό δίκαιο όταν αυτή ασκείται σύμφωνα με τον κείμενο νόμο. Η
προαγωγή, όμως, στην πορνεία αποτελεί έγκλημα με την ονομασία
“μαστροπία”.
Αλλά όπως έχει προειπωθεί είναι και αυτή
η εποχή της γενικευμένης διαστροφής, των συμφερόντων και των βουβών
φωνών που καλύπτουν τα πάντα στο βωμό της υποτιθέμενης ελεύθερης αγοράς,
επικαλούμενη όρους όπως ανάγκη ή επιλογή.
Κανένα περιεχόμενο, κανένα αποτέλεσμα,
μόνο η έννοια του fast, του εύκολου και του κρυφού για όλους και για
όλα, από την ατομική μονάδα του “εγώ”, μέχρι την συνολική ομάδα του
“κράτους κοινωνία”.
kissmygrass
Via
Η
κοινωνία του εύπεπτου, στην οποία ζούμε, επιτρέπει πολλά, εξαγοράζει
αρκετά, ενώ φαίνεται να πληρώνει τον χρόνο ώστε να τρέχει όλο και πιο
γρήγορα. Ως αθλητές ενός κακού ποιοτικά αθλήματος, κάνουμε ό,τι μπορούμε
για να προλάβουμε τα αδύνατα. Πληρωμένο φλερτ και συντροφικότητα, αφού
πρώτα περάσουμε μια βόλτα για “fast food”.
Η διατροφή μας περιλαμβάνει τον όρο του
γρήγορου, συμπεριλαμβανομένης της γνωστής φράσης “fast food”, ενώ η
διάρκεια του κολατσιού σε χώρους εργασίας δεν υπερβαίνει το όριο των 15
με 20 λεπτών.
Η εποχή του fast food
Η επιλογή των δώρων σε αγαπημένα μας
πρόσωπα, καθοδηγείται από τις εύκολες διαφημίσεις εμπορικών συμφερόντων,
τις οποίες συναντάμε στα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Ως εύκολη λύση,
αποφασίζουμε και πράττουμε γοργά, αγοράζοντας αυτό που είδαμε πιο πολύ
και πιο συχνά.
Η ανάγνωση ενός βιβλίου γίνεται βιαστικά
και σε μέρη αφιλόξενα προς μελέτη. Μία στάση λεωφορείου, θορυβώδεις
δρόμοι με επίμονα κορναρίσματα και φωνές, δεν ενδείκνονται για μία
ειλικρινή και καθαρή ανάγνωση.
Η απόλαυση, και ό,τι αυτή συνεπάγεται, φαίνεται πως τις μέρες μας είναι έννοια προς εξαφάνιση. Η πνευματική απόλαυση μειώνεται μέρα με
την μέρα και αυτό γίνεται ορατό από τις άδειες βιβλιοθήκες, τα κρύα
θέατρα που δεν τους περισσεύει κομπόδεμα για διαφήμιση, τις άδειες
αίθουσες εκθέσεων, και εν ολίγοις τις φτωχές μας γνώσεις περί τέχνης και
πολιτισμού.
Η ιστορία και η πολιτική βρίσκονται
μπερδεμένες κάπου στο μυαλό μας, και καταλήγουμε εν τέλει να μιλάμε για
την πολύ-φορεμένη έκφραση “πολιτικές παρόλες”.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι, όταν
τρεφόμαστε με… “διατροφικές παρόλες”, δεν υπάρχει διάθεση για σκέψη και
προβληματισμό, ώστε να προχωρήσουμε στο βήμα της κρίσης και της
ενασχόλησης με τα κοινά του τόπου.
Όταν δεν υπάρχει χρόνος για κάποιου
είδους τελετουργία για αυτό που πρόκειται να μπει στο στομάχι μας – και
δη στον οργανισμό μας, το πιο πιθανό είναι να μην υπάρχει και χρόνος για
πολιτικές συζητήσεις.
Αντίστοιχα, οι σαρκικές απολαύσεις
ανανεώνονται συνεχώς, με πολλά και διαφορετικά πρόσωπα να
αντικαθίστανται, κάνοντας τις σχέσεις ευκολοχώνευτες μαζί με τους
χωρισμούς τους.
Οι ρομαντικές σχέσεις με τα ρετρό
χειρόγραφα γράμματα, ίσως, ακόμη να υπάρχουν, και ευτυχώς που
επιβιώνουν, ωστόσο μάλλον η εξέλιξη της κοινωνίας, δείχνει να τις
απωθεί.
Το γρήγορο φλερτ
Κάπως έτσι, γοργά, καταλήγουμε να μιλάμε
για ανθρώπους προς ενοικίαση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, για άνδρες
προς ενοικίαση. Το lifestyle της εποχής είναι ταχύτατο και υιοθετείται
από γυναίκες με πολλές υποχρεώσεις.
Αν το φλερτ και ο γραφικός ρομαντισμός
απαιτούν χρόνο αλλά και κόπο, η εύκολη κοινωνία απαντά, προσφέροντας
αρσενικούς συνοδούς, με την ονομασία Cowboys4angels.
Ένα “δημιούργημα”, ή καλύτερα ιδέα, του
Garren James, η οποία ξεκίνησε να λειτουργεί το 2014, με σκοπό την
παροχή συντροφιάς σε γυναίκες που είναι γνωστές ως businesswoman.
Χάρη, λοιπόν, σε μία νέα υπηρεσία που
απευθύνεται ειδικά στις γυναίκες, δεν υπάρχει καμία ανάγκη για
προσπάθεια εύρεσης συντρόφου. Αγοραίος έρωτας ή πληρωμένο φλερτ; Το website Cowboys4angels,
διαθέτει άνδρες με σμιλεμένα κορμιά και γοητεία, σε περιοχές της Νέας
Υόρκης, του Λας Βέγκας, του Λος Άνζελες και άλλες, οι οποίοι δεν
πληρώνονται, βέβαια, για sex, αλλά για παρέα.
Η πληρωμή για εκπλήρωση σεξουαλικών
ορέξεων αποτελεί ποινικό αδίκημα, ωστόσο όπως δηλώνει ο Garren James σε
δημοσίευμα του The Daily Beast: “Αν αρχίσετε να τον φιλάτε ή συμβεί κάτι
ρομαντικό, τότε αυτό δεν είναι παραβίαση του νόμου”.
Κάπως έτσι, ακόμη μία άλλοτε “χρονοβόρα”
διαδικασία νικά τον χρόνο, αποδεικνύοντας ότι η κοινωνία μας, θέλοντας ή
μη, έχει μπει σε ρουκέτα εκμηδένισης των πάντων.
Το μόνο θετικό, σε αυτή την περίπτωση,
είναι ότι, ίσως, σπάει το ταμπού της ντροπής ή ο μύθος που θέλει τη
γυναίκα να χρειάζεται κάποιο είδος εγκεφαλικού παιχνιδιού, πρωτού
προχωρήσει στη συνεύρεση με το αρσενικό. Η σαρκική απόλαυση είναι
βιολογική ανάγκη όπως ισχύει και στη περίπτωση των ανδρών.
Βέβαια, με το συγκεκριμένο γεγονός, αυτό
που μπορούμε να κάνουμε είναι ενδεχομένως να γελάσουμε και να το
πάρουμε ως αστείο. Tουλάχιστον, εδώ, υπάρχει μία μορφή νόμου που το
διέπει.
Η διαστροφή των πραγμάτων
Το sex επί πληρωμή ή αλλιώς πορνεία, από
την άλλη πλευρά, συχνάζει σε πολλά σκοτεινά στενά της πόλης, της δικής
μας χώρας, καθοδηγούμενη από αλύγιστα κυκλώματα και υπηρετούμενη από
ανίσχυρα πλάσματα.
Για να γίνουμε συγκεκριμένοι, το κόκκινο
φωτάκι στο 6ο Διαμέρισμα της Αττικής, ίσως, είναι το μόνο φως που
ανάβει για τους κατοίκους.
Σύμφωνα με έκθεση που εκπονήθηκε από
κοινού από τον Τομέα Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, το
Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών και τον Συνήγορο του Πολίτη, η πορνεία
τα χρόνια της κρίσης αυξήθηκε κατά 1.500%. Ενώ, σύμφωνα με έρευνα του
ΚΕΘΕΑ, 6 στις 10 γυναίκες που εκδίδονται, το κάνουν για να εξασφαλίσουν
τη δόση τους. Είναι και αυτή η εποχή της γενικευμένης
διαστροφής, που δεν ξέρουμε από πού να το πιάσουμε και πού να το
αφήσουμε. Παράνομη πορνεία, σωματεμπορία, website παροχής συντρόφων, οι
escorts και οι πόρνες πολιτελείας, λεξιπλασίες και “θέσεις εργασίας” με
άλλο όνομα, αλλά κοινό παρανομαστή.
Είναι και αυτή η εποχή του γρήγορου,
του”fast food” που τρώμε ό,τι βρίσκουμε και δεν μπορούμε να διακρίνουμε
την εργασία από τον εξαναγκασμό, και την επιλογή από την ανάγκη.
Ίσως με όρους πώλησης και προσφοράς, η
πορνεία να αποτελεί επάγγελμα, αλλά οι υποθετικές προτάσεις δεν χωράν σε
έναν κόσμο άκρατου ρεαλισμού. Ίσως σε μία ιδανική κοινωνία, που το
επάγγελμα της πορνείας είναι επιλογή, να μην θίγονται προβλήματα ηθικής
και ψυχολογίας.
Μέχρι στιγμής, το “ίσως” μας περισσεύει και αυτή η μπίζνα δεν μπορεί να αποτελεί τίποτε άλλο από μία κερδοφόρα επιχείρηση.
Η πορνεία δεν αποτελεί αδίκημα σύμφωνα
με το ελληνικό δίκαιο όταν αυτή ασκείται σύμφωνα με τον κείμενο νόμο. Η
προαγωγή, όμως, στην πορνεία αποτελεί έγκλημα με την ονομασία
“μαστροπία”.
Αλλά όπως έχει προειπωθεί είναι και αυτή
η εποχή της γενικευμένης διαστροφής, των συμφερόντων και των βουβών
φωνών που καλύπτουν τα πάντα στο βωμό της υποτιθέμενης ελεύθερης αγοράς,
επικαλούμενη όρους όπως ανάγκη ή επιλογή.
Κανένα περιεχόμενο, κανένα αποτέλεσμα,
μόνο η έννοια του fast, του εύκολου και του κρυφού για όλους και για
όλα, από την ατομική μονάδα του “εγώ”, μέχρι την συνολική ομάδα του
“κράτους κοινωνία”.
kissmygrass
Via
