Yπάρχει περίπτωση να έχει ΔΕΠ (Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής);«Το παιδί μας δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί στο σχολείο. Δεν θεωρούμε ότι έχει ΔΕΠ γιατί μπορεί να καθίσει μπροστά από τον υπολογιστή ή την τηλεόραση χωρίς κάτι να της αποσπάσει την προσοχή. Αυτού του είδους η συμπεριφορά θεωρείται
κοινή στα παιδιά του δημοτικού; Μήπως να ανησυχήσω;»Μία απο τις λανθασμένες εκτιμήσεις σχετικά με τη ΔΕΠ είναι ότι πάντα περιλαμβάνει υπερκινητικότητα. Στην πραγματικότητα υπάρχουν τρεις τύποι ΔΕΠ : ο υπερκινητικός τύπος όπου τα παιδιά χοροπηδούν στους τοίχους και σκαρφαλώνουν στα έπιπλα, ο αφηρημένος τύπος όπου τα παιδιά δυσκολεύονται να δώσουν προσοχή/να συγκεντρωθούν σε ιδιαίτερα δομημένο/πειθαρχημένο περιβάλλον, και είναι και ο μεικτός τύπος , όπου τα παιδιά έχουν δείγματα υπερκινητικότητας αλλά και έλλειψη συγκέντρωσης.Μιλώντας πολύ γενικά, βλέπουμε οτι η ΔΕΠ στα κορίτσια παίρνει τη μορφή απροσεξίας και έλλειψης συγκέντρωσης, ενώ στα αγόρια συνήθως συσχετίζεται με την υπερκινητικότητα. Αυτό σημαίνει οτι η ΔΕΠ είναι πιο δύσκολο να εντοπιστεί στα κορίτσια( παραβλέπεται πιο ευκολα). Οι δάσκαλοι πάντα καταλαβαίνουν τα αγόρια που έχουν ΔΕΠ γιατί δεν κάθονται ήσυχοι στην τάξη,δεν περιμένουν την σειρά τους,πετάγονται για να απαντήσουν,ενοχλούν τους συμμαθητές τους και γενικά κάνουν κάνουν πιο δύσκολη τη δουλειά του δασκάλου. Απεναντίας,ένα κορίτσι με ΔΕΠ μπορεί να κάτσει ήσυχα στη θέση του αλλά αδυνατεί να συγκεντρωθεί στις εργασίες που γίνονται στην τάξη,ιδιαίτερα όταν η εργασία ειναι καθημερινή ή επαναλαμβανόμενη ή όταν το μάθημα είναι λιγότερο ενδιαφερον/διεγερτικό. Οι δάσκαλοι δεν καταλαβαίνουν οτι αυτά τα κορίτσια μένουν πίσω γιατί συνήθως συμπεριφέρονται καλά και δεν ταράζουν τα νερά/κάνουν φασαρία στην τάξη.
Αν το παιδί σας όντως έχει την διαταραχή, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα πάει μια χαρά παρακολουθώντας συναρπαστικές εκπομπές στην τηλεόραση ή παίζοντας παιχνίδια στον υπολογιστή. Για του λόγου το αληθές,τα παιδιά που έχουν ΔΕΠ τείνουν να “κρέμονται” απο τα βίντεο και τα παιχνίδια στον υπολογιστή λογω της διαδραστικής διέγερσης και της τακτικης και συνεχους ενίσχυσης που παίρνουν μαζεύοντας πόντους και ανεβαίνοντας επίπεδα.Δυστυχώς,ακριβώς αυτού του είδους ενίσχυσης υπολείπεται συχνά το εκπαιδευτικό περιβάλλον.Η συμβουλή μου θα ήταν να ζητήσετε απο τον δάσκαλο ή τον διευθυντή του παιδιού, να αξιολογηθεί απο τον ψυχολόγο του σχολείου. Ο ψυχολόγος θα δώσει σε εσάς και στον δάσκαλο του παιδιού να συμπληρώσετε ενα ερωτηματολόγιο. Εκείνος ή εκείνη μπορεί να δώσει στην κόρη σας να κάνει κάποια τεστ ή να παρακολουθήσει την συμπεριφορά της στην τάξη. Αν διαγνωσθει με ΔΕΠ, ο ψυχολόγος του σχολείου θα συμβουλευτεί με εσάς και τον παιδίατρο σας σχετικά με τις καλύτερας επιλογές θεραπείας.Εκείνος ή εκείνη μπορεί να δουλέψει με τον δάσκαλο με σκοπό να σχεδιάσουν εκπαιδευτικές παρεμβάσεις που θα βοηθήσουν την κόρη σας στο σχολείο.
Via
κοινή στα παιδιά του δημοτικού; Μήπως να ανησυχήσω;»Μία απο τις λανθασμένες εκτιμήσεις σχετικά με τη ΔΕΠ είναι ότι πάντα περιλαμβάνει υπερκινητικότητα. Στην πραγματικότητα υπάρχουν τρεις τύποι ΔΕΠ : ο υπερκινητικός τύπος όπου τα παιδιά χοροπηδούν στους τοίχους και σκαρφαλώνουν στα έπιπλα, ο αφηρημένος τύπος όπου τα παιδιά δυσκολεύονται να δώσουν προσοχή/να συγκεντρωθούν σε ιδιαίτερα δομημένο/πειθαρχημένο περιβάλλον, και είναι και ο μεικτός τύπος , όπου τα παιδιά έχουν δείγματα υπερκινητικότητας αλλά και έλλειψη συγκέντρωσης.Μιλώντας πολύ γενικά, βλέπουμε οτι η ΔΕΠ στα κορίτσια παίρνει τη μορφή απροσεξίας και έλλειψης συγκέντρωσης, ενώ στα αγόρια συνήθως συσχετίζεται με την υπερκινητικότητα. Αυτό σημαίνει οτι η ΔΕΠ είναι πιο δύσκολο να εντοπιστεί στα κορίτσια( παραβλέπεται πιο ευκολα). Οι δάσκαλοι πάντα καταλαβαίνουν τα αγόρια που έχουν ΔΕΠ γιατί δεν κάθονται ήσυχοι στην τάξη,δεν περιμένουν την σειρά τους,πετάγονται για να απαντήσουν,ενοχλούν τους συμμαθητές τους και γενικά κάνουν κάνουν πιο δύσκολη τη δουλειά του δασκάλου. Απεναντίας,ένα κορίτσι με ΔΕΠ μπορεί να κάτσει ήσυχα στη θέση του αλλά αδυνατεί να συγκεντρωθεί στις εργασίες που γίνονται στην τάξη,ιδιαίτερα όταν η εργασία ειναι καθημερινή ή επαναλαμβανόμενη ή όταν το μάθημα είναι λιγότερο ενδιαφερον/διεγερτικό. Οι δάσκαλοι δεν καταλαβαίνουν οτι αυτά τα κορίτσια μένουν πίσω γιατί συνήθως συμπεριφέρονται καλά και δεν ταράζουν τα νερά/κάνουν φασαρία στην τάξη.
Αν το παιδί σας όντως έχει την διαταραχή, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα πάει μια χαρά παρακολουθώντας συναρπαστικές εκπομπές στην τηλεόραση ή παίζοντας παιχνίδια στον υπολογιστή. Για του λόγου το αληθές,τα παιδιά που έχουν ΔΕΠ τείνουν να “κρέμονται” απο τα βίντεο και τα παιχνίδια στον υπολογιστή λογω της διαδραστικής διέγερσης και της τακτικης και συνεχους ενίσχυσης που παίρνουν μαζεύοντας πόντους και ανεβαίνοντας επίπεδα.Δυστυχώς,ακριβώς αυτού του είδους ενίσχυσης υπολείπεται συχνά το εκπαιδευτικό περιβάλλον.Η συμβουλή μου θα ήταν να ζητήσετε απο τον δάσκαλο ή τον διευθυντή του παιδιού, να αξιολογηθεί απο τον ψυχολόγο του σχολείου. Ο ψυχολόγος θα δώσει σε εσάς και στον δάσκαλο του παιδιού να συμπληρώσετε ενα ερωτηματολόγιο. Εκείνος ή εκείνη μπορεί να δώσει στην κόρη σας να κάνει κάποια τεστ ή να παρακολουθήσει την συμπεριφορά της στην τάξη. Αν διαγνωσθει με ΔΕΠ, ο ψυχολόγος του σχολείου θα συμβουλευτεί με εσάς και τον παιδίατρο σας σχετικά με τις καλύτερας επιλογές θεραπείας.Εκείνος ή εκείνη μπορεί να δουλέψει με τον δάσκαλο με σκοπό να σχεδιάσουν εκπαιδευτικές παρεμβάσεις που θα βοηθήσουν την κόρη σας στο σχολείο.
Via